Do najbardziej znanych kompleksów leśnych Wielkopolski należy Puszcza Notecka położona w Kotlinie Gorzowskiej, w międzyrzeczu Warty i Noteci. Jest to jeden z większych kompleksów leśnych naszego kraju. Lasy są pozostałością wielkiej puszczy piastowskiej. Lasy te nie zostały wycięte tylko dzięki temu, że w pobliżu występują nieurodzajne piaszczyste sandry i wydmy, o nikłej przydatności rolniczej. Krajobraz urozmaicają niewielkie, malownicze jeziora i zakątki leśne oraz ptasie, gdzie utworzono rezerwaty. W latach 1922-1923 drzewostany puszczy zostały doszczętnie zniszczone przez groźnego szkodnika lasów – motyla strzygonię choinówkę. Posadzono wtedy sosny, których obecnie rośnie tu najwięcej. Koniecznie trzeba odwiedzić Drezdenko oraz wstąpić do Muzeum Puszczy Drawskiej i Noteckiej, które mieści się w zabytkowym arsenale, przebudowanym pod koniec XIX wieku na spichlerz.
Warto zajrzeć do Międzychodu. Z uwagi na położenie nad Wartą i między jeziorami Miejskim i Kuchennym miejscowość ma duże walory turystyczne. W niewielkiej odległości od miasta, wśród lasów Puszczy Noteckiej, leży ponad 30 jezior o bardzo czystej wodzie, obfitujących w ryby, a w samym mieście działa kąpielisko i stanica wodna. Po licznych i ciężkich przejściach historycznych podnosiło się dzięki korzystnemu położeniu na skrzyżowaniu przebiegających tędy szlaków handlowych. Dziś jest ładną, zadbaną miejscowością, w której zachował się wrzecionowaty układ ulic z rynkiem pośrodku. Warto zwrócić uwagę na kościół parafialny św. Jana Chrzciciela z końca XVI wieku, a zwłaszcza na północną ścianę wieży, w której znajdują się cegły w kształcie masek ludzkich. Ciekawostkę stanowi głębinowa studnia artezyjska z przełomu XIX i XX wieku. W 1912 r. została ujęta w żeliwną, ozdobną pompę zwaną przez mieszkańców laufpompą, z której bije lecznicza woda siarkowa.
Warto tu przyjechać i podziwiać piękne krajobrazy, nasze polskie.
Jest to potężny kompleks leśny porastający ponad 150 tys. hektarów wydmowego obszaru warciańsko-noteckiego. Lasy Puszczy ciągną się na długości 100 km od Santoka i Skwierzyny na zachodzie, po Oborniki i Rogoźno na wschodzie. Średnia szerokość Puszczy wynosi 20 km. Jej krajobraz urozmaicają potężne wały wydm, które stanowią labirynt dolin i pagórków. Wydmy te powstały jako formy późnolodowcowe i polodowcowe, usypane przez wiatry. Wysokość wydm wynosi średnio 20 m, często jednak przekracza 30 m, a na Wielkiej Sowie osiąga kulminację (42 m wysokości względnej i 93 m n.p.m.).
Centrum Puszczy to tereny bardzo ubogie w wodę. Natomiast na pograniczu, nad Wartą i Notecią, zgrupowały się jeziora stanowiące miły akcent w „morzu piasków".
Największe skupisko jezior znajduje się na wysokości Sierakowa i Międzychodu. Zdecydowaną większość Puszczy Noteckiej stanowią jednolite co do gatunku drzewostany sosnowe, miejscami z nikłą domieszką brzozy. Przy drogach i pasach przeciwpożarowych masowo rosną wrzosy, późnym latem tworzące barwne kobierce kwiatów. Puszcza słynie z obfitości grzybów; rosną tu borowiki, kozaki, maślaki, zielonki, kurki. W suchych, ubogich w runo i podszycie lasach Puszczy skromny jest świat zwierząt. Największym i najbardziej charakterystycznym dla Puszczy Noteckiej przedstawicielem fauny jest jeleń. Bogaty jest również, szczególnie na obrzeżach i nad jeziorami, świat ptaków. Najciekawsze i najbardziej wartościowe pod względem przyrodniczym miejsca Puszczy, uznane zostały za rezerwaty przyrody, m. in. w okolicy Gościmia.
http://www.wellbiznes.info/gosiakarpik
Wygląda to super. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuń